Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Bλάκα μπάτσε σκάσε.

Στο eyedoll.gr ανέβηκε ένα ακόμη εμετικό άρθρο από έναν μπάτσο που αυτοπροσδιορίζεται ως σκεπτικός(χαχαχα). Στο κείμενο αυτό, ο μπάτσος, προσπαθεί να πείσει τους/τις αναγνώστες/αναγνώστριες ότι δεν πρέπει να θεωρούν πως οι μπάτσοι είναι σκατόψυχα δίποδα επειδή βαράνε πχ τις καθαρίστριες όταν τους δίνουν εντολή τα αφεντικά τους αλλά είναι καλά παιδιά που εφαρμόζουν το νόμο...απλά εφαρμόζουν το νόμο και ο νόμος άλλωστε είναι πάντα καλός. Φαντάζομαι τον βλάκα μπάτσο να γράφει το ίδιο κείμενο για την νομιμότητα στη ναζιστική Γερμανία και πως δεν πρέπει να θεωρούμε πως είναι σκατόψυχος επειδή εφαρμόζει τη νομιμότητα του τότε κράτους, δηλαδή πογκρόμ σε Εβραίους, τσιγγάνους, ομοφυλόφιλους, κομμουνιστές κτλ γιατί αυτό λέει ο Νόμος.

Έγραφα παλαιότερα σχετικά με τη βία και την υποκρισία όσων υπερασπίζονται τη νομιμότητα και το νόμο:

«Να εφαρμοστεί η νομιμότητα
«Να υπακούς στους νόμους. Να εφαρμόζεις τη νομιμότητα ακόμα και εάν διαφωνείς με τον νόμο» λένε σήμερα πολλοί κυβερνητικοί και συν αυτούς πολίτες. Και το πρόταγμα της νομιμότητας ήρθε στην επιφάνεια όταν άρχισε να υπάρχει εντονότερη αμφισβήτηση της κοινωνικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης στο να νομοθετεί και να ασκεί εξουσία. Τότε λοιπόν αποφάσισαν να φέρουν στο προσκήνιο τη νομιμότητα για στοχοποιήσουν όποιον αντιδρά στους νόμους,χωρίς όμως να εξετάσουν γιατί αντιδρά και με ποιον τρόπο  αντιδρά.Αλλά πριν μιλήσουμε για τη νομιμότητα θα πρέπει να εξετάσουμε που πατάει η νομιμότητα. 


Η νομιμότητα πατάει πάνω στο Δίκαιο. Και τι είναι Δίκαιο; Δίκαιο ονομάζεται το σύνολο των υποχρεωτικών και εξαναγκαστικών κανόνων οι οποίοι και ρυθμίζουν τις σχέσεις των, στη κοινωνία δια-βιούντων προσώπων. Επίσης κατ΄ άλλο ορισμό: Δίκαιο είναι η ανθρώπινη θέληση η οποία ρυθμίζει την κοινωνική ζωή κατά τρόπο «ετερόνομο», «επιτακτικό» και «εξαναγκαστικό». Συνεπώς το δίκαιο δεν προέρχεται από την ατομική θέληση των επιμέρους ατόμων αλλά επιβάλλεται εξωτερικά (ετερόνομος ρύθμιση), επιτάσσοντας και καθορίζοντας τι δύναται και τι πρέπει ή τι δεν δύναται και τι δεν πρέπει να πράττουν χωρίς ωστόσο να ζητεί τη συγκατάθεσή τους (επιτακτική ρύθμιση), επιβάλλοντας όμως στους μη συμμορφούμενους προς τους κανόνες του κυρώσεις (εξαναγκασμός).

Ποίος όμως είναι εκείνος που επιβάλλει ετερόνομα το νόμο; Μα η εξουσία φυσικά. Εκείνη έχει  την δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να ορίζει το νόμιμο και το παράνομο. Βέβαια το νόμιμο και το παράνομο δεν ισοδυναμεί με το δίκαιο και το άδικο. Διότι στη ναζιστική Γερμανία ήταν νόμιμο να κάνεις πογκρόμ σε Εβραίους αλλά δεν ήταν και δίκαιο. Στη σημερινή Ελλάδα είναι παράνομο να κάνεις καθιστική διαμαρτυρία σε δημόσιο δρόμο αλλά όχι και άδικο.
Και εκεί έρχεται η έννοια της νομιμότητας. Νομιμότητα είναι η υπακοή στο νόμο δίχως να γίνεται κριτική στο νόμο και το Δίκαιο. Είναι ένας τρόπος εκπαίδευσης πολιτών σε τυφλή υπακοή στην Αρχή, την όποια Αρχή ανεξάρτητα από τα πεπραγμένα της. Και είναι ένας ακόμη τρόπος για όσους έχουν εξουσία να ορίζουν, ανάλογα με τα συμφέροντά τους, «τι πρέπει και τι δε πρέπει». Να ορίζουν πχ ότι είναι νόμιμη η καταπίεση που ασκούν πάνω στη κοινωνία οι δυνάμεις καταστολής και παράνομη η αντίδραση στην καταπίεση αυτή.
Υποκρισία
Αυτοί λοιπόν που προτάσσουν την καταδίκη της βίας από όπου και εάν προέρχεται και ταυτόχρονα στηρίζουν τη νομιμότητα είναι οι μεγαλύτεροι υποκριτές. Διότι είναι υποκρισία μεγάλη να καταδικάζεις τη βία και όχι ότι την γεννάει. Είναι υποκρισία να επικαλείσαι την νομιμότητα και ταυτόχρονα να στηρίζεις ένα σύστημα που βασίζεται στην αδικία επί των αδυνάτων για να επιβιώσει.  Το γελοίον της υπόθεσης με τα 2 τσιτάτα αυτά είναι ότι προέρχονται από τους θιασώτες του φιλελευθερισμού, στον οποίο η πολιτική παράδοση είναι γεμάτη από νομιμοποίηση της βίας και προταγμάτων ενάντια στη νομιμότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο μεγάλος φιλελεύθερος στοχαστής Locke, o οποίος λέει στη «2η Πραγματεία περί Κυβερνήσεως» ότι «Αν ένας ηγεμόνας χρησιμοποιεί την εξουσία του εναντίον του λαού του, τότε ο λαός έχει το δικαίωμα να τον αντιμετωπίσει με Βία. Ο σωστός τρόπος για να αντιμετωπιστεί η παράνομη βία της εξουσίας είναι η ίδια η Βία.» διότι «Η νομιμοποίηση του κράτους βασίζεται στη συναίνεση των πολιτών. Όταν παραβιάζει την εμπιστοσύνη των πολιτών χάνει τη νομιμοποίησή της και οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να επαναστατήσουν»,  οπότε, σύμφωνα με τον Locke, κάθε καταδίκη της βίας από όπου και εάν προέρχεται και επίκληση στη νομιμότητα είναι νομιμοποίηση της καταπίεσης του λαού από την εξουσία και στήριξη αυτής.»
Αναρωτιέμαι(ρητορικά πάντα) λοιπόν, γιατί ο μπάτσος, που πίνει καφεδάκια με την Σιδέρη(όλοι/ες ξέρετε ποια είναι και τι είναι) και με τον δήμαρχο Γλυφάδας Παπανικολάου, δεν λέει ξεκάθαρα ότι θα εφαρμόζει ότι μαλακισμένη εντολή πάρει, από το να συλλάβει μια γιαγιά που πάρκαρε «παράνομα» μέχρι να τραβήξει όπλο και να σκοτώσει 15χρονο ή να κάνει πογκρόμ σε Εβραίους, αρκεί όμως να το λέει ο Νόμος; Και επιτέλους βλάκα μπάτσε σκάσε.

ΥΓ: Ο τύπος είναι τόσο μπάτσος που δεν ήξερε το τσιτάτο που κουόταρε από Αριστοτέλη και το παρέθεσε λάθος, λέγοντας πως είναι το τσιτάτο που φορούν τα νεαρά μπατσόσκυλα στη σχολή της μπΕΛ.ΑΣ. aka ή δεν είναι μπάτσος και πουλάει το προφίλ του μπάτσου ή είναι μπάτσος τόσο χαζός που δεν ξέρει τι φοράει στο μπράτσο του. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου