Ανάληψη ευθύνης για διασπορά ανατρεπτικών ιδεών.

Είμαι κάποιος/α ή και κάτι που δεν ξέρετε και δεν θέλει να σας ξέρει. Με την προκήρυξη αυτή θέλω να αναλάβω την ευθύνη για την διασπορά ανατρεπτικών ιδεών, που είναι ικανές να κάνουν τον Πρετεντέρη να σταματήσει την «Ανατροπή» του και να πάει για γιαουρτοθεραπεία στην Αντίπαρο.

Αλλά πριν σας πω τις ιδέες αυτές ας δούμε αυτό που οι κλασσικοί μαρξιστές αποκαλούν συγκυρία, δηλαδή το τι γίνεται στο τώρα.

Συγκυρία

Έχουμε και λέμε:

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετά τις ευρωεκλογές έλαβαν το μήνυμα. Το είπε και ο Σαμαράς άλλωστε. Και το κατανόησε κιόλας. Και είπε να πράξει τα δέοντα. Έβγαλε δηλαδή τους κομπάρσους και έβαλε άλλους κομπάρσους. Είπε από μέσα του «αφού είναι τόσο ντουγάνια που συνεχίζουν να με ανέχονται,ας κάτσω να τους τσακίσω ακόμα παραπάνω». Αφού αυτό είναι το πραγματικό μήνυμα.

Άμα ο λαός(αυτή η μάζα ανθρώπων τέλος πάντων) όντως ήθελε αλλαγή, δεν θα περίμενε τις εκλογές, θα το έκανε μόνος του, αλλά ο λαός είναι με την λογική της ανάθεσης γιατί είναι ανεύθυνος. Δεν θέλει να αναλάβει ευθύνες. Δεν γουστάρει αυτός να αποφασίζει για τον εαυτό του, θέλει να δίνει τη δυνατότητα αυτή σε άλλους ανθρώπους για να μπορεί μετά να λέει ότι φταίνε οι «κακοί προδότες πολιτικοί», να έχει το άλλοθι του θύματος. Ότι και καλά τον κορόιδεψαν, τον γέλασαν, άλλα του είπαν και άλλα έκαναν. Εμ είναι έτσι όμως;

Μια παροιμία από Αγγλία λέει «ντροπή σου εάν με κοροϊδέψεις μια φορά,ντροπή μου εάν με κοροϊδέψεις δεύτερη φορά». Ε μετρήστε πόσες φορές σαν κορόιδεψαν μέσα στη μούρη τα πολιτικά κόμματα της συγκυβέρνησης και τα παρακλάδια του(ΔΗΜΑΡ,ΛΑΟΣ κτλ). Νοιώθετε τώρα αρκετά μαλάκες άνθρωποι ή όχι; Μήπως πρέπει να σας κοροϊδέψουν και άλλο;;Μήπως ήρθε η ώρα να αποφασίζετε εσείς για εσάς και όχι άλλοι για εσάς; Άσε να μαντέψω...που να ελέγχεις τη ζωή σου, η εξουσία το κάνει καλύτερα από σένα...αλλά σταμάτα να γκρινιάζεις γιατί τείνω να πιστέψω πως η μηδενιστική άποψη που λέει πως το μόνο που σου αξίζει είναι να πατήσει ο τύπος με το περίεργο κούρεμα, και με μόνιμη κατοικία στη Β.Κορέα, το κόκκινο κουμπί και να εκτοξεύσει 10-15 πυρηνικές βόμβες που θα σκάσουν με τη μία στην επικράτεια του ελλαδικού χώρου.

Και το καλό θα είναι διπλό εάν σκάσουν 10-15 πυρηνικές βόμβες αφού εκτός από τον ανθρωπολογικό τύπου του αδιάφορου νεοέλληνα πολίτη θα εξαφανιστεί και μια παραλλαγή αυτού, οι νεοναζί της Χρυσής Πορδής. Τι εννοείς δεν είναι νεοναζί όσοι ψηφίζουν Χρυσή Πορδή; Σαφώς και είναι νεοναζί. Διότι έχει περάσει τόσος καιρός μέσα στον οποίο βγήκαν στη φόρα  όλα εκείνα τα πράγματα που κάνουν, που ξεκινούν από πούλημα προστασίας σε εφοπλιστές μέχρι δολοφονίες ανυπεράσπιστων ανθρώπων. Τι εννοείς είναι αντισυστημικοί; Ξέρεις πολλούς αντισυστημικούς που έχουν πάρε δώσε με την κυβερνητική εξουσία και με μεγαλοεπιχειρηματίες; Ξέρεις πολλούς αντισυστημικούς που επί 30 χρόνια είχαν ασυλία σε κάθε εγκληματική ενέργεια που έκαναν και τρώνε ένα διώξεις για τα μάτια του κόσμου; Γιατί οι πραγματικά αντισυστημικοί τρώνε ξύλο από τα όργανα του κράτους όπως οι 4 στο Βελβεντό Κοζάνης ή κοντεύουν να φτάσουν στο θάνατο όπως ο Σάκκας ή βρίσκονται νεκροί στο κελί τους όπως η Γκιουλώνη ή τρώνε βιοτριόλι στο πρόσωπο όπως η Κούνεβα.

Υπάρχουν και άλλα να πούμε. Όταν  η Τρόικα(τα καλά παιδιά από ΔΝΤ,ΕΕ και ΕΚΤ ντε) έκλεισε τη στρόφιγγα και κόπηκε το ρευστό η πλειοψηφία των πολιτών έπαθε κοκομπλόκο. Μειώσεις μισθών, μειώσεις επιδομάτων, μειώσεις παροχών. Οι μειώσεις αυτές τσάκισαν κοινωνικές δομές όπως η υγεία και η εκπαίδευση, έστειλαν εκατομμύρια ανθρώπους στην ανεργία και αρκετούς στην αυτοκτονία. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν δέχθηκε στους κόλπους του άνθρωπους που πήγαν σε αυτόν όχι γιατί είναι ριζοσπάστες αριστεροί αλλά γιατί ελπίζουν στην επιστροφή της προ-κρίσης κατάστασης. Και αντί να κάνει ότι μπορεί για να τους ριζοσπαστικοποιήσει, υιοθέτησε τη ρητορεία τους. Πχ η μονομερής διαγραφή του χρέους έγινε διαπραγμάτευση του χρέους, για το οποίο φταίει η κακή Μέρκελ και όχι ο καπιταλισμός, η σύγκρουση με το βιομηχανικό λόμπυ της χώρας μετατράπηκε σε υποσχέσεις για νέα κερδοφορία των βιομηχάνων εις βάρος των ανθρώπων της χώρας αυτής. Μάλιστα έφτασε στο σημείο να βάζει ως διαχειριστή σε κεντρική ιστοσελίδα του άνθρωπο που έγραφε ρουφιανίστικα άρθρα για ιστοσελίδα του ακροδεξιού χεριού του Σαμαρά ή δούλευε σε οικονομική εφημερίδα ιδιοκτησίας που σχετίζεται άμεσα με τον Κομιστή, έναν διαχειριστή που στοχοποιεί μέσα από άρθρα του μέλη οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ή του αναρχικού χώρου. Άσε το άλλο...ο sir Alexis το δήλωσε ευθαρσώς, κατά τη γνώμη του η Ελλάς ανήκει στη Δύση και το ΝΑΤΟ. Τόσο ριζοσπάστης αριστερός. Φανταστείτε και να μην ήταν, τι θα έλεγε. 

Αντί όμως οι άνθρωποι να αναλογιστούν τι έκαναν λάθος άρχισαν πάλι να ρίχνουν ευθύνες σε άλλους αντί να κάνουν την αυτοκριτική τους. Αντί λοιπόν να σκεφτούν πως ένα μεγάλο κομμάτι ευθύνης βρίσκεται στη ζωή που έκαναν προ κρίσης, δηλαδή υπερκατανάλωση, κωστοπουλικό βλαχομπαρόκ lifestyle, λογική της ανάθεσης κτλ καθώς και στις πολιτικές επιλογές τους(ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) σκέφτηκαν πως πρέπει να τα χώσουν στη Μέρκελ, τον Ντράγκι και τον Σόιμπλε. Λες και πίσω από αυτούς δεν υπάρχει κάτι μεγαλύτερο που τους κινεί...ΤΑΝ ΤΑΝ ΤΑΝ...καλά κατάλαβες, καπιταλισμός λέγεται. 

Αλλά υποθέτω πως για τον μέσο νεοέλληνα είναι δύσκολο να σκεφτεί πως για τη κρίση που βιώνει τώρα ευθύνεται το οικονομικό και πολιτικό σύστημα που υπηρετούσε σαν δούλος, για αυτό ως καλά δασκαλεμένο παιδάκι άρχισε να αναπαράγει όλη την εθνικιστική αφήγηση, που του έμπηξε το εκπαιδευτικό σύστημα, περί κακών ξένων(είτε αφορά οικονομικούς μετανάστες/πρόσφυγες είτε αφορά άλλους λαούς από την ίδια ήπειρο πχ οι κακοί Γερμανοί/Άγγλοι). Δεν μπορεί(ή δεν θέλει;) το ντουγάνι να σκεφτεί ότι φταίει το ότι τόσα χρόνια δούλευε για 10 και το αφεντικό του έβγαζε 100 πάνω στη πλάτη του, ότι φταίει το ότι έπαιρνε διακοποδάνεια, δωροδάνεια, σκατοδάνεια, ότι φταίει ότι μια ζωή αδιαφορούσε για το τι κάνουν οι πολιτικοί στη πολιτική σκηνή της χώρας «γιατί αυτά είναι για τους άλλους», ότι δεν διεκδικούσε την ασφάλισή του και τα δικαιώματά του στο χώρο εργασίας του, ότι δεν έδινε δεκάρα για την αστυνομική καταστολή και όσους αντιδρούσαν σε αυτήν. Πάντα έφταιγαν

 οι άλλοι, ποτέ ο ίδιος.

Όσο για το ΚΚΕ, το τιμημένο κόμμα, θαρρώ πως ενώ έχει ένα από τα καλύτερα αναλυτικά εργαλεία, τον διαλεκτικό υλισμό, το αφήνει ανεκμετάλλευτο και αυτό διότι ενώ προτάσσει την επανάσταση, η δράση του είναι αντεπαναστατική που αγγίζει το όριο της συστημικότητας. Με μονοήμερες απεργίες και πορείες λιτανείες δεν αλλάζει τίποτα.

Και τι να κάνεις ε;

Να ζήσεις με μοναδικό σου πρόταγμα την ελευθερία. Να ζεις χωρίς να καταπιέζεις κανέναν και να μην ανέχεσαι να σε καταπιέζει κανείς. Να διεκδικείς τα δικαιώματά σου, όλα τα δικαιώματά σου. Να υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα των άλλων ανθρώπων όσο και εάν αυτοί διαφέρουν από σένα. Και να τα υπερασπίζεσαι παντού. Στο χώρο εργασίας σου, στη γειτονιά σου, στο σπίτι σου. Να ενδιαφέρεσαι για τον διπλανό σου, να τον βοηθάς, όχι από λύπηση αλλά από αλληλεγγύη. Δεν είναι εύκολο. Κανείς δεν λέει πως είναι εύκολο. Είναι πολύ δύσκολο να βγεις από τη βολή της μιζέριας σου και να αμφισβητήσεις την ως τώρα ζωή σου. Είναι και επικίνδυνο. Όχι όμως μόνο για σένα. Αλλά και για αυτούς που άφηνες τόσο χρόνια να κάνουν κουμάντο στη ζωή σου. Γιατί εάν αποφασίζεις εσύ για σένα καμία εξουσία δεν θα μπορεί να σου επιβάλει κάτι που δεν θες. Σκέψου τώρα αυτό να γίνει σε όλα τα πεδία της κοινωνίας, σκέψου απλά να μην έχεις αφεντικό πάνω από το κεφάλι σου και να συναποφασίζεις εσύ με τους συναδέλφους σου το τι θα κάνετε, σκέψου τα παιδιά να μην είναι ρομποτάκια και το σχολείο να μην είναι κιμάς που αλέθει μυαλά αλλά ένας χώρος που κάθε παιδί θα μαθαίνει και θα κάνει όσα του αρέσουν και θα το γουστάρει, όχι σαν τώρα που το σχολείο είναι ένα κελί μέσα στο οποίο καταστρέφονται συνειδήσεις. Σκέψου μια κοινωνία που άνθρωποι με διαφορετικές πολιτισμικές αναφορές θα ζουν και συνθέτουν πάνω στις διαφορές τους. Διότι όσο βλέπεις το «ξένο» ως εχθρό θα σε βλέπει και αυτό ως εχθρό. Τόσο δύσκολο είναι να φανταστείς μια κοινωνία χωρίς αφέντες; Χωρίς ανώτερους και κατώτερους;

Πρέπει να καταλάβεις πως είσαι υπεύθυνος για όσα έκανες ή δεν έκανες. Και πως ακόμη και εάν με ένα μαγικό τρόπο γυρίσουμε στην υπερκαταναλωτική κατάσταση προ κρίσης είναι βέβαιο ότι τα παιδιά σου θα βιώσουν το ίδιο με σένα. Κάνε ότι μπορείς λοιπόν έτσι ώστε οι μελλοντικές γενιές να μην βρεθούν στην ίδια κατάσταση. Ένα ρητό λέει πως ο κόσμος αυτός είναι δανεισμένος από τις μελλοντικές γενιές...και μάλλον συμφωνώ απόλυτα. Δεν μου ανήκει τίποτα σε αυτό το κόσμο, ανήκουν όλα σε όσους θα έρθουν και αυτοί με τη σειρά τους θα δανειστούν το κόσμο για να τον κάνουν καλύτερο για τους επόμενους κοκ. Άρχισε λοιπόν να τον φτιάχνεις αυτόν τον κόσμο όσο ακόμα μπορείς να τον φαντάζεσαι, γιατί πολύ φοβάμαι ότι πολύ σύντομα ούτε να τον φανταστείς δεν θα μπορείς.

Κάτι μου λέει πως είσαι έτοιμος να πεις πως αυτά είναι ουτοπικά και δεν θα γίνουν ποτέ. Αμ δε...Δεν είναι ουτοπικά. Στα βουνά του Μεξικού ήδη χιλιάδες άνθρωποι ζουν έτσι. Δεν είναι εύκολη η ζωή τους, αφού το μεξικάνικο κράτος και διάφοροι παρακρατικοί τους κάνουν επιθέσεις κατά καιρούς, και παρ'όλα αυτά οι άνθρωποι αυτοί δεν το βάζουν κάτω. Στους Ζαπατίστας αναφέρομαι. Ιθαγενείς που βαρέθηκαν τους τσιφλικάδες, τους βιομηχάνους και το κράτος να τους τσακίζουν και πήραν τα όπλα για να τους διώξουν για να φτιάξουν μια κοινωνία χωρίς εξουσία. Και την έφτιαξαν. Δεν είναι η τέλεια κοινωνία αλλά είναι πολύ καλύτερη από αυτή τη κοινωνία στην οποία ζούμε εμείς.

Αυτά από μένα, σκέψου τα, μπορεί να λέω βλακείες, μπορεί και όχι. Αλλά σκέψου τα.